waśnić

waśnić: waśnić {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIb, waśnićnię, waśnićni, waśnićnij, waśnićniony {{/stl_8}}– zwaśnić {{/stl_13}}{{stl_8}}dk VIIb {{/stl_8}}{{stl_7}}'wywoływać nieporozumienia, niezgodę; różnić, mącić': {{/stl_7}}{{stl_10}}Waśnić rodzinę, małżeństwo. Zwaśnić sąsiadki. {{/stl_10}}

Игры ⚽ Поможем написать реферат

waśnić — ndk VIa, waśnićnię, waśnićnisz, waśnićnij, waśnićnił, waśnićniony książk. «powodować waśnie, niesnaski, wywoływać niezgodę» Waśnić małżeństwo. waśnić się książk. «kłócić się, wadzić się» Waśnić się z kimś o coś. Waśnili się między sobą … Słownik języka polskiego
waśnić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} prowadzić z kimś spór, kłótnię; wadzić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Waśnić się o spadek. Waśnić się w rodzinie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zwaśnić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}waśnić {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień

Academic Dictionaries and Encyclopedias